T.C. Yargıtay 3. Hukuk Dairesi
Esas No :2014/13625
Karar No:2015/8657
K. Tarihi :14.5.2015
Taraflar arasındaki geçici su aboneliği tesisi talebi davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın redinne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı, dava dilekçesinde; Ankara İli .. İlçesi, .. Ada 2 Parsel üzerinde bulunan 43/C Blok 3 nolu bağımsız bölümün maliki olduğunu, bireysel abonelik başvurularının davalı kurumca haksız olarak reddedildiğini ileri sürerek; geçici su aboneliği tesisine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, cevap dilekçesinde; dava konusu konutun yapı ruhsat tarihinin 18.09.2009 olduğunu, bu nedenle davacıya geçici abonelik verilmesinin mümkün olmadığını savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, dosya kapsamına göre; davacıya ait bağımsız bölümün yer aldığı binanın yapı (inşaat) ruhsatının, 3194 sayılı İmar Kanununa 5784 sayılı Yasanın 25. maddesi ile eklenen geçici 11. maddesinin yürürlüğe girdiği 26.07.2008 tarihinden sonra alındığı, geçici 11. maddede belirtilen istisnai halin uygulanamayacağı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmü, davacı temyiz etmiştir.
3194 sayılı İmar Kanununun Yapı kullanma izni başlıklı 30.maddesinde; "Yapı tamamen bittiği takdirde tamamının, kısmen kullanılması mümkün kısımları tamamlandığı takdirde bu kısımlarının kullanılabilmesi için inşaat ruhsatını veren belediye ve valilikten izin alınması mecburidir. Mal sahibinin müracaatı üzerine, yapının ruhsat ve eklerine uygun olduğu ve kullanılmasında fen bakımından mahzur görülmediğinin tespiti gerekir" denilmektedir. Yine aynı kanunun Kullanma izni alınmamış yapılar başlıklı 31.maddesinde de; "İnşaatın bitme günü, kullanma izninin verildiği tarihtir. Kullanma izni verilmeyen ve alınmayan yapılarda izin alınıncaya kadar elektrik, su ve kanalizasyon hizmetlerinden ve tesislerinden faydalandırılmazlar. Ancak, kullanma izni alan bağımsız bölümler bu hizmetlerden istifade ettirilir." hükmü bulunmaktadır. Açıklanan madde hükümleri birlikte değerlendirildiğinde yapı kullanma (iskan) izni verilmeyen veya alınmayan yapıların izin alınıncaya kadar belediye hizmetlerinden ve tesislerinden faydalanamayacakları açıktır.
Hal böyle iken, yasa koyucu; ülkemizde, yapı (inşaat) ruhsatı alınmış olup, buna rağmen yapı kullanma (iskan) izni alınmamış birçok yapının bulunması nedeniyle yukarıda açıklanan yasal düzenlemelere, 3194 sayılı İmar Kanununa 5784 sayılı yasanın 25. maddesi ile eklenen geçici 11. maddesi ile bir istisna getirmiştir. 26.07.2008 tarihinde yürürlüğe giren bu madde; "Bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihe kadar yapı (inşaat) ruhsatı alınmış ve buna göre yapılmış olup, kullanma izni verilmeyen ve alınmayan yapılara; yol, elektrik, su, telefon, kanalizasyon ve doğalgaz gibi altyapı hizmetlerinden birinin veya birkaçının götürüldüğünün belgelenmesi halinde, ilgili yönetmelikler doğrultusunda fenni gereklerin yerine getirilmiş olması ve bu maddenin yayımı tarihinden itibaren başvurulması üzerine, kullanma izni alınıncaya kadar ilgili mevzuatta tanımlanan ait olduğu abone grubu dikkate alınarak, geçici olarak su ve/veya elektrik bağlanabilir. Bu kapsamda, ilgili belediyeden dağıtım şirketlerine elektriğin kesilmesi talebinin söz konusu olması halinde, aboneliği iptal edileceğinden, su ve/veya elektrik bağlanması herhangi bir kazanılmış hak teşkil etmez. Ancak, yapı (inşaat) ruhsatı alınmış ve buna göre yapılmış olma şartı 12/10/2004 tarihinden önce yapılmış olan yapılarla ilgili olarak uygulanmaz. Bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten önce yapılan abonelikler de ait olduğu gruba dönüştürülür." hükmünü ihtiva etmektedir.
Somut olaya gelince; mahkemece hükme esas alınan dava konusu binaya ilişkin, 18.09.2009 tarihli yapı (inşaat) ruhsatının, "yenileme" ruhsatı niteliğinde olduğu anlaşılmaktadır. Mahkemece, ilk inşaat ruhsatının istenerek, belirlenecek ruhsat tarihine göre, 3194 sayılı İmar Kanunu’nun geçici 11.maddesi şartlarının oluşup oluşmadığının incelenmesi gerektiği kuşkusuzdur.
O halde, mahkemece; ilk inşaat ruhsatının istenerek, belirlenecek ruhsat tarihine göre, 3194 sayılı İmar Kanunu’nun geçici 11.maddesi şartlarının oluşup oluşmadığının değerlendirilmesi ve hasıl olacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken, eksik incelmeme ile yazılı şekilde hüküm kurulması doğru olmamıştır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 14.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.